Początkowo ten artykuł miał być zatytułowany „Hotel Hiroszima” i dotyczyć tylko historii radzieckiego okrętu podwodnego K-19. Ponieważ na warsztacie obok rzeczonego K-19 wylądował również K-141 Krusk wygrzebany w moim magazynie przez córkę Wiktorię, zmieniłem tytuł na bardziej wyświechtany, ale doskonale pasujący do obu okrętów które stały się miejscem śmierci wielu marynarzy. Postanowiliśmy zatem wspólnie wybudować oba modele, a przy okazji 11 letnia Wiki mogła zdobyć nowe doświadczenia jako początkujący modelarz, a ja jako „instruktor” w domowej modelarni. Zarówno Kursk jak i K-19 to zestawy wyprodukowane w skali 1/350 przez rosyjską Zvezdę. Zestawy dość proste i nieźle opracowane. Ponieważ nie natknąłem się na żadne zestawy do ich waloryzacji, postanowiliśmy przeprowadzić ją we własnym zakresie. Niewielkim zresztą. Dlatego relacja ta będzie przypomnieniem dwóch wielkich katastrof morskich z modelarską ilustracją.

 ORP Generał Haller i bliźniacza jednostka ORP Komendant Piłsudski to polskie kanonierki z okresu międzywojennego. Zbudowane zostały w Finlandii na zamówienie rosyjskiej carskiej marynarki wojennej. Carska flota bałtycka, borykała się z problemem w postaci niedoboru małych jednostek eskortowych. W 1916 roku w fińskich stoczniach zostało złożone zamówienie na 12 okrętów. Część z nich miała wybudować stocznia Chrichton AB w Åbo należąca wówczas do Carkiej Rosji, gdzie okręty te klasyfikowano jako storożewyje korabli, czyli dozorowce. Budowę okrętu oznaczonego numerem stoczniowym 648 rozpoczęto 24 stycznia 1917 roku pod numerem zamówienia 2091. Wodowanie nastąpiło w 1918 roku, a ukończenie budowy w 1919 roku. Nowo budowana kanonierka w Rosyjskiej Flocie miała pełnić służbę pod nazwą „Wodoriez” (ros. – brzytwodziób). Wybuch rewolucji październikowej w Rosji oraz uzyskanie przez Finlandię niepodległości, sprawuły, że do przejęcia kanonierki przez Rosję nie doszło, a została ona przejęta przez władze stoczni. Ponieważ marynarka fińska nie potrzebowała wtedy okrętów tej klasy, kanonierki wystawiono na sprzedaż.

Trałowiec rzeczny T4 należał do serii czterech jednostek wybudowanych w latach 1927 – 1932 w Warsztatach Portowych Marynarki Wojennej w Pińsku. Były to niewielkie płaskodenne okręty o bardzo małym zanurzeniu, dzięki czemu mogły operować na płyciznach i bagnach Polesia.